باشگاه کوهنوردی مانوش سمیرم

    گزارش صعود به قله آتشفشانی تفتان 4050 متری

    تاریخ اجرای برنامه : یکشنبه 26/10/1395 لغایت جمعه 1/11/1395( به مدت 5 روز)

    اعضای شرکت کننده : 1ـ صمد آقائی (سرپرست برنامه ) 2ـ عباس اسدی(مسئول فنی) 3ـ محمد طایی(مسئول مالی)4ـمجید راجی(مسئول تدارکات) 5ـ مرتضی شجاعی(مسئول امداد کوهستان) 6ـجمشید کاوه 7ـ محسن صمصامی 8ـمصطفی کاوه 9ـ علی نامدار 10ـابوالفضل سامی 11ـرضا جهانبین 12ـ غلامرضا افشاری 13ـمصطفی صفایی 14ـ سعید قاعدی 15ـ ابراهیم شهبازی 16ـ احمد طایی 17ـ سینا شهبازی 18ـ مرضیه آقائی19ـ الهام طالبی 20ـمهین نادری 21ـمحبوبه هاشمی 22ـشیدا حافظی بختیاری 

     قله تفتان با ارتفاع 4050متر بلندترین قله در منطقه جنوب شرقی ایران و استان سیستان و بلوچستان است . این کوه آتشفشانی نیمه فعال است که همچنان گاز گوگرد از آن خارج میشود. برخی معتقدند که نام کوه تفتان که از واژه تفت به معنای گرم و سوزان آمده است و این وجه تسمیه برای نام گذاری به سبب خروج دمه های آتشفشانی مرکب از بخار آب و گاز گوگرد از دهانه آن است . کوه تفتان در اصطلاح محلی به چهل تن معروف است و شایع است که چهل تن از راشدین مذهبی در این کوه نا پدید شده اند و به همین دلیل به آن کوه چهل تن می گویند و شاخک شمال آن نیز به همین سبب به اسم کوه زیارت معروف است . رشته کوه تفتان به طول 12 کیلومتر با مساحت کل 1800کیلومتر مربع سه دهانه آتشفشانی نیمه فعال که از دهانه ان بخار گازهای گوگردی دائمآ در حال تصاعد میباشد و چشم انداز خیره کننده ای را به وجود اورده است .قله تفتان با دو دهانه آتشفشانی از چهار قله به نامهای 1ـچهل تن (زیارت)قله شمالی (مرتفع ترین قله) 2ـمادر کوه قله جنوبی (آتشفشانی) 3ـقله شمال شرقی که صبح کوه نام دارد 4ـقله غربی که نر کوه نامیده میشود . 

و آنگاه پس از تلاش یک ماهه جهت پی ریزی و اجرایی شدن این برنامه با همکاری اداره ورزش جوانان شهرستان سمیرم و هیئت کوهنوردی و صعود های ورزشی و نیز جمعیت هلال احمر و اداره آموزش و پرورش شهرستان سمیرم سرانجام در تاریخ یکشنبه شب 26 دی ماه ساعت 10شب با یک دستگاه اتوبوس راهی دیار سیستان گشتیم . حرکت ما همراه با بارش برف این نعمت الهی و سوغات قله های سر به فلک کشیده بود که حرکت اتوبوس ما را سخت کرده بود . بعد از طی مسافتی در دل سیاهی شب جهت نماز صبح در یکی از استراحت گاههای بین راهی توقفی مختصر کرده و دوباره ادامه مسیر داده و کم کم با بالا آمدن آفتاب و رویت مناظر اطراف جاده نظیر دور نمای قله های جوپار و هزار و لاله زار کرمان در شهر تاریخی بم جهت ناهار یک ساعتی را توقف کردیم ادامه مسیر می دهیم و سرانجام بعد از مختصر خرابی و ایراد فنی اتوبوس ما و طی مسافت 1300کیلومتر ساعت 6 عصر به شهر زاهدان رسیدیم .

با مراجعه به هلال احمر شهر زاهدان و با هماهنگی های از پیش انجام شده و همکاری این عزیزان در اردوگاه هلال اسکان یافته و شب را به استراحت این مسیر طولانی به خواب رفتیم و این اولین درس کوهنوردی است که : هرگز تسلیم نشو ، مرزهایی که خود را در آنها محدود کرده ای مرزهای واقعی نیستند تو میتوانی آنها رابشکنی و فراتر از آنها بروی . محدودیت ها موانع ذهنی هستند که خودمان درستشان کرده ایم و این چنین بود که اراده پولادین بچه های گروه و پشتکار آنها را مصمم برای اجرای این برنامه بلند مدت کرده است . و این یعنی قدرت درونی که فراتر از فقط یک آمادگی ذهنی است . صبح روز سه شنبه و با توجه به فرصت کافی و مناسب و استراحت بیشتر دوستان از این مسافت بلند و تجدید روحیه و فراهم نمودن و تکمیل برخی تجهیزات لازم دوستان در بازار شهر گشتی زده و ساعت 2 بعدازظهر به سمت روستای تمندان از توابع شهرستان خاش ابتدای مسیر صعود حرکت کردیم . بعد از طی مسافت 140کیلومتری به سمت خاش به دو راهی تمندان رسیدیم و نهایتآ در ساعت 5 بعدازظهر در بیرون از روستا به اردوگاه آموزش و پرورش معروف به اردوگاه دره گل که از قبل با همکاری اداره ورزش جوانان و آموزش و پرورش شهر سمیرم مفدمات اسکان گروه را در آنجا مهیا کرده بودیم رسیده و شب را به استراحت و مهیا کردن شرایط صعود در آنجا سپری کردیم . ارتفاع اردوگاه 2500متر و فاصله آن تا جاده اصلی زاهدان ـ خاش 40کیلومتر است .

    طبق برنامه ساعت 4 صبح بامداد روز چهارشنبه 29 دی ماه در دل تاریکی شب آن دم که در خلوت گاه کوهستان بر فراز بلندی ها از خود رها هستم و راز انسان بودن را از درون به چالش میکشم و با نهفته های افکارم و خودهای درون خود کرنجال میروم و با دوستانی از جنس برگ گل با هم بودن را حس میکنم و این که همه و همه و بیشتر از اینها این را مدیون توام ، سپاس ای خالق کوهها ...

    گروه با سرقدمی عباس اسدی همنورد عزیز ما حرکت خود را به جلو ادامه میدهد و بعد از یکی دو مسیر دست به سنگ گروه 22نفره ما در ساعت نه و سی دقیقه صبح در محل پناهگاه با شکوه تفتان جهت صرف صبحانه توقف کرد . بعد از ساعتی استراحت و تجدید قوا و بنا به نظر سرپرست برنامه و مسئول فنی تیم 3 تن از دوستان ما به عنوان تیم پشتیبان در محل اردوگاه مانده و تعداد 19 نفر از اعضای گروه در ساعت 10 صبح باز هم به سرقدمی آقای اسدی به سمت قله به حرکت درآمد . در آخر گروه نیز آقای مرتضی شجاعی زحمت هم پایی دوستان را بر عهده دارد . ساعت یک و سی دقیقه بعدازظهر سرانجام بر فراز قله تفتان گروه جشن شادی را با به احتزاز در آوردن پرچم سه رنگ سرزمینم ایران زمین به پایکوبی پرداختند . در دامان کوه آتشفشانی تفتان چه هوایی و چه طبیعتی ، این بار به نقطه ای از سرزمین عجایب رفتم که سنگ بود و برف بود و گوگرد . ساعتی را گروه در کنار این عجیب خلقت الهی به تسبیح و ثنای آفریدگارش نشست و با گرفتن عکس یادبود در ساعت دو و پانزده دقیقه بعدازظهر مسیر فرود را در پیش گرفته و به سمت پناهگاه باز گشتیم . در پناهگاه با استقبال گرم همنوردان تیم پشتیبان با چای گرم ، زیبایی های قله را بازگو کردیم . بعد از صرف ناهار در ساعت چهار و ده دقیقه بعدازظهر پناهگاه 4 طبقه تفتان را به سمت پایین ترک کردیم . در مسیر فرود رفته رفته سیاهی شب سایه بر دامان قله تفتان و ستون نفرات گروه می اندازد . در تاریکی شب وارد دره گل (تنگ گل) شده و یکی دو مسیر دست به سنگ را با احتیاط کامل و در زیر نور چراغهای پیشانی تحت حمایت تیم فنی به پایین آمدیم . سرانجام در ساعت 7 شب در محل اردوگاه سورپرایزی ویژه گروه را غافلگیر کرد . دوستان هلال احمر شهرستان خاش و زاهدان که همواره ما را مورد لطف خود قرار داده بودند این بار در اردوگاه دره گل به همراه ریاست محترم هلال احمر شهرستان خاش جناب آقای حسین زهی گروه را مورد استقبال گرم خود قرار داده و با میوه های تازه محلی از ما پذیرایی کردند و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری و جمع آوری تجهیزات صعود ، مردم خونگرم اهل تسنن روستای تمندان را به سمت زاهدان ترک گفتیم و در ساعت 11 شب مجددآ به اردوگاه هلال احمر شهر زاهدان بازگشتیم و با حمام و شام خستگی و گرد راه را از تن به در کردیم . 

     صبح روز پنج شنبه بعد از نماز صبح و صبحانه دوستان در بازار شهر زاهدان به خرید مایحتاج و سوغات سفر پرداخته و نهایتآ در ساعت 7 شب زاهدان را به سمت سمیرم ترک گفتیم . در طول مسیر گشت های ایست و بازرسی سر راه با نهایت احترامی که برای ورزشکاران و کوهنوردان قائل بودند با مشاهده کوله های کوهنوردی با احترام ویژه ما را بدرقه میکردند . بعد از گذر از شهرهایی چون بم ، کرمان و رفسنجان و... نهایتآ ساعت 4 عصر روز جمعه در جلوی اداره ی ورزش و جوانان شهر زیبایم سمیرم و در زیر بارش زیبای برف زمستانی این برنامه نیز با موفقیت به پایان رسید . به امید تکرار چنین روزهای زیبایی در کنار همنوردان و دوستان عزیزم در گروه کوهنوردی مانوش ....

                                                         صمد آقائی